Σχετικά με εμάς

Τότε νοικιάζεται ένα σπίτι το οποίο μετατρέπεται, σε παρεκκλήσι. Πληροφορίες για την ίδρυση του πρώτου εκείνου ναού, βρίσκουμε στη χειρόγραφο έκθεση με τίτλο: «Ιστορικοί σημειώσεις. Ιστορία της ιδρύσεως του Καθολικού ναού του Αποστόλου Παύλου εν Πειραιεί» που συνέταξε ο αιδ. Μαρίνος Δούναβης, πρώτος εφημέριος της ενορίας του Πειραιά . Η ιδέα λοιπόν του αιδ. Σαργολόγου, να ιδρύσει ναό στο λιμάνι του Πειραιά, εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Prokesch Osten, πρέσβη της Αυστρίας στην Αθήνα. Υιοθέτησε αμέσως την πρόταση που του έκανε ο εφημέριος των Αθηνών, και πρότεινε στο Διαχειριστικό Συμβούλιο, στη συνεδρίαση του της 5ης Μαρτίου 1837, την ανέγερση ενός ναού στον Πειραιά. Ο Prokesch Osten άρχισε να δραστηριοποιείται για την εξεύρεση των απαραίτητων πόρων ανάμεσα στους συμπατριώτες του Αυστριακούς. Το πρώτο σημαντικό ποσό προήλθε από έρανο που έκανε στην «Αυστριακή Μοίρα της Μεσογείου». Με αυτά τα χρήματα αγοράσθηκε κατάλληλο οικόπεδο. Ειδικότερα, ο Ιάκωβος Τούντας, κάτοικος Αθηνών, ιδιοκτήτης οικοπέδου 1600 πήχεων, προσέφερε 200 πήχεις για την ανέγερση του ναού. Το υπόλοιπο του οικοπέδου του είχε

δεσμευθεί από το κράτος για την ανέγερση δημοσίου οικοδομήματος. Το Συμβούλιο ζήτησε τότε από τον Τούντα να του παραχωρήσει όλα τα δικαιώματα του στο εν λόγω οικόπεδο, έναντι αποζημιώσεως. Στη συνέχεια, πρότεινε στο Κράτος την ανταλλαγή του οικοπέδου με άλλο, ίσης αξίας. Ο χώρος όμως που πρόσφερε το Κράτος, βόρεια της Ζέας (Πασαλιμάνι) κρίθηκε ακατάλληλος. Τότε είναι που έγινε τελικά αποδεκτό το οικόπεδο της οδού Φίλωνος 23, στο οποίο σήμερα υψώνεται ο ναός του Αγ. Παύλου. Μετά την απόκτηση του οικοπέδου, ζητήθηκε από τον αρχιτέκτονα Εδουάρδο Schaubert, τεχνικό σύμβουλο της Κυβέρνησης, η προμελέτη για την κατασκευή μικρού ναού, ανάλογου με την επιφάνεια του χώρου και τις οικονομικές δυνατότητες του Συμβουλίου.